கொதிக்குற தண்ணீ
நெருப்புத் துண்டு
பட்டுன்னு கையில
எடுத்திடும் எங்கம்மா
வெயிலுக்காத்தான்
முள்ள வெட்டும்
வெட்டிய வெரக
வெரசா கொண்டுவரும்
ஒரு காதம் கடந்தும்...
களையப் புடுங்கும்
திருணா அன்னக்கி
தீ மிதிக்கும்
வெளக்க வெறும்
கையிலேயே அணைக்கும்
படிக்காம சுத்தனா
பெரம்பு பிச்சிக்கும்
காட்டு வேல் செய்ஞ்சி
கை காப்புகாட்சி போயிருக்கும்
யார் சொன்னது
ஆணவிட கொறச்சியின்னும்
பொம்மளயின்னா
பூமாதிரியின்னும்…..
வசீகர புன்னகை
வையம் கண்டிடாத
தூரிகை!
வார்த்தைகள்
குறும்பும் குதுகலமுமாய்
களிப்பூட்டும்
சில நேரங்களில்
வியப்பூட்டும்….
அன்பையும்
கோபத்தையும்
அளவிட்டு காட்டாத
அதிசயம்!
அடுத்த நொடியே
கனிவு மலர்ந்திடும்
காவியம்!
வகுப்பிற்கும்
விளையாட்டுக்கும்
இடையில்
இரண்டையும் நேர்த்தியாய்
சமநிலைப்படுத்தும்
சாணக்கியத்தனம்.
பாராட்டுகளையும்
பரிசுகளையும்
பெற்றபோதும்
எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருக்கும்
ஒப்பற்ற பாராட்டை
அன்னையிடம்….
குறைகூற நினைத்ததில்லை
எதையும்
குறையாக கண்டதுமில்லை
இத்தனை பக்குவம்
எப்படி வந்தது
உன்னிடம்….
எத்தனை பொருட்களை
வாங்கி குவித்தாலும்
எதன்மீதும்
பெரிதாய் நாட்டம்
இருப்பதில்லை
பெற்றோர் அருகிலிருந்தால்….
